هر زمان نامی از تلاش و پشتکار به میان می‌آید ناخودآگاه این تصویر در ذهنم نقش می‌بندد. فرد بالای تصویر با چه عشقی و چه عطشی در جستجوی گنج است و چقدر نسبت به فرد پایین تصویر از گنج دور است و فرد پایین تصویر با اینکه در یک قدمی گنج قرار دارد اما ناامید در حال بازگشتن است.
بسیاری از ما به دلیل نداشتن هدف و انگیزه دچار این وضعیت می‌شویم و بعد با خود می‌گوییم که من چقدر بدشانسم. در فصل اول کتاب "ثروتمندی یا علم اندوزی" به صورت مفصل درباره اهمیت هدف در زندگی صحبت کرده‌ام. آمار تکان دهنده‌ای به ما می‌گوید که 97 درصد مردم جهان در زندگی هدف ندارند و این آمار بسیار به واقعیت نزدیک است.
نگاهی به اطراف خود بیاندازید و از اطرافیانتان سؤال کنید که چه هدفی در زندگی دارند؟ من این کار را کرده‌ام. جالب است که بگویم اکثر جوابهایی که دریافت کرده‌ام عبارتند از:
- تا حالا بهش فکر نکرده‌ام
- دوست دارم عاقبت به خیر شوم
- می‌خواهم در آرامش زندگی کنم
- خیلی سؤال سختی پرسیدی
- مگر با این وضعیت اقتصادی میشه به غیر از پول فکر کرد؟
- همه‌ی هدفم سعادت فرزندانم است
- ...
بعضی وقت‌ها سر کلاس از دانشجویان یک سؤال ساده می‌پرسم که "دلخوشی شما در زندگی چیست؟" و آنها خیلی عجیب و غریب به من نگاه می‌کنند و وقتی با جدیت بیشتری به این سؤال فکر می‌کنند پاسخ‌هایی به این شکل می‌دهند:
- خدا
- پدر و مادرم
- همسرم
- فرزندم
- خانواده‌ام
- ماشینم
- شغلم
- دوستانم
بسیاری از انسان‌ها در امور روزمره غوطه‌ور شده و تقریباً بدون هدف و دلخوشی زندگی می‌کنند و یا اینکه به مجموعه‌ای از مادیات دلبسته‌اند. ثانیه‌‌ها، دقایق، ساعت‌ها، روزها و سال‌ها یکی پس از دیگری می‌گذرند و آنها بدون دست‌یافتن به دستاوردی قابل ملاحظه، فقط نظاره‌گر گذر ایام هستند چرا که در انتخاب هدف، مهارت لازم را نداشته و یا آن را به فراموشی سپرده‌اند.
به نظر من بین هدف زندگی و دلخوشی انسان، ارتباطی نزدیک و عمیق وجود دارد. در حقیقت این هدف است که دلخوشی را معنا می‌بخشد و دلخوشی است که هدف را زیبا می‌سازد. پاسخ به این دو سؤال یعنی هدف شما و دلخوشی شما در زندگی را به شما واگذار می‌کنم هر چند که در اجتماعات مختلف (همکاران، دوستان و دانشجویان) خودم بارها به این سؤال پاسخ داده‌ام.
بنابراین شرط اول برای داشتن پشتکار، داشتن هدف و دلخوشی است. اما شروط دیگری هم وجود دارد. داشتن امید و توکل به پروردگار، داشتن دوستان و همراهانی همفکر و وفادار، عشق به یادگیری و دانش‌افزایی و لذت بردن از مسیر به جای رسیدن به مقصد نمونه‌هایی از این شروط هستند. «ادامه دارد»
اولین نفری باشید که دیدگاه خود را بیان می کند.